Iedereen meenemen. Strijd tegen armoede!
Solidariteit is geen charity! Herentals geen eiland! De bezorgdheid over armoede staat bij de Herentalsenaar bovenaan, zo leert onze bevraging. Zo’n grote armoede terwijl het land een recordaantal miljonairs en miljardairs telt. Dat is zorgwekkend en fout; mensen branden op, haken af. Eén op de acht kinderen groeit op in een gezin in kansarmoede. Veel ouderen moeten rondkomen met een pensioen nabij of onder de armoedegrens. Wij maken van de strijd tegen armoede een topprioriteit voor onze stad. De armoede aanpakken, betekent: keuzes maken. We brengen de armoede helder in kaart en pakken haar structureel aan. Vaak is ze anoniem en verdoken, er is schaamte. Het aantal mensen dat in armoede leeft, ligt boven het Vlaams gemiddelde. Dit leidt tot isolement en uitsluiting. Tools als de UiT-PAS met kansentarief helpen, maar botsen op hun limieten. Diensten, scholen en actoren mogen niet op een eiland werken, handen in elkaar! We gaan heel Herentals een kans geven!
Visie
We moeten er als beleidsmakers voor zorgen dat iedereen de vruchten kan plukken van onderwijs, van hard werk, dat iedereen de kans heeft om voor een huis te solliciteren want zo heet dat tegenwoordig. Dat je je niet schuldig voelt als je ziek bent, als je out/oud ligt omdat je de factuur misschien bij uw kinderen achterlaat…
Dat is geen werk van de PVDA, dat is de PVDA. Diverse mensen mee aan boord trekken, organiseren, op de lijst zetten. Mensen leren vissen in plaats van ze een vis te geven! Denk aan de groepspraktijken van dokters voor het volk. Toegankelijk, bereikbaar, geen exclusieven.
In Herentals zijn er enorm veel fantastische sociale initiatieven georganiseerd door burgers,verenigingen en bedrijven… Mensen in kwetsbare situaties mogen echter niet enkel afhangen van goede wil, maar moeten kunnen rekenen op beleidskeuzes. We merken dat actoren in het veld vaak geen overzicht hebben over het totaal in de regio. Versta op het niveau van de stad, IOK, provincie, Vlaams, Federaal. PVDA wil info centreren, hulp bij de mensen brengen.
Wat wij willen
- We maken werk van een automatische toekenning van ieders sociale rechten.
- We richten een sociale hotspot/hub op. We moeten overzicht bieden. Vanuit het beleid moet een vraag om hulp makkelijker beantwoord worden.
- We organiseren een permanent armoedeoverleg.
- We zorgen voor structurele steun aan de armoedeorganisaties.
- We gaan voor de naleving van ‘de tien b’s’ in de dienstverlening: de b’s van bereikbaar, beschikbaar, betaalbaar, bruikbaar, begrijpelijk, betrouwbaar, bekend, begripvol, betreedbaar en behulpzaam. Informatie moet gecentraliseerd worden, hulp bij de mensen gebracht. Dat wil ook zeggen dat we een armoedetoets willen invoeren, die ongewilde of onvoorziene effecten heeft op de doelgroep. Mensen kansen geven, is in het algemeen belang.
- Er is geen geld meer voor de Buurtbus… Dit ondanks de enorm positieve evaluatie van dit middel om mensen te informeren en samen te brengen. De Buurtbus moet blijven!
- We versterken de TAALvrienden van de stad en zetten een Buddy-project op poten waarbij kinderen en jongeren hulp krijgen van een naschoolse studiebegeleider. Deze begeleiders of buddy's leggen de nadruk enerzijds op inhoudelijke begeleiding en anderzijds op het inspireren en motiveren van de leerlingen.
- We herbekijken de UiTPAS met kansentarief. Zowel voor kleine verenigingen als voor mensen die er gebruik van maken, zijn er gevolgen. Het kan niet zijn dat verenigingen door in te zetten op deze doelgroep, inschieten in hun budget. In dat geval moet dat in de werkingsmiddelen gecompenseerd worden. Anderzijds kan het niet zijn dat bepaalde happenings en voorstellingen in CC. ‘t Schaliken niet kunnen gebruikmaken van de UiTPAS met kansentarief. Cultuur is er voor iedereen. Niet alleen voor diegenen die het kunnen betalen.
- De Keizerstad verloedert, begraafplaats, berm, dreef of voetpad… Herentals oogt onverzorgd en dat verhoogt het gevoel van verwaarlozing. Dit heeft niets te maken met een groene berm of Maai Mei Niet. Er moeten meer vuilbakken komen en meer toezicht op sluikstorten. De stad neemt meer vast personeel in dienst voor het onderhoud van het toenemende stadsgroen op pleinen, in parken en in straten.